บทที่ 915

ทันใดนั้น——

หมอกสีเทาประหลาดแผ่กระจายออกไป ห่อหุ้มเหยาหวู่เฉินและทหารจินหลิงจำนวนหนึ่งไว้รอบตัวเขา

“นี่มันอะไร!” จินหลิงจุนอุทานแต่ไม่เห็นอะไรเลย

ก่อนที่มู่จื่อหยานจะรีบเข้าไปหา เธอได้กลิ่นกัดกร่อนที่ฉุน รูม่านตาของเธอหดตัวลงและเธอรีบถอยหนีพร้อมตะโกนว่า “ถอยไปเร็ว อย่าให้หมอกสีเทามาแตะตัวเธอ!”

อย่าง...